Σύνδρομο Crigler-Najjar (γονίδιο UGT1A1)

To σύνδρομο Crigler-Najjar χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα χολερυθρίνης στο αίμα. Η χολερυθρίνη παράγεται από τη λύση των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος, ενώ η απομάκρυνση της από τον οργανισμό πραγματοποιείται μόνο μετά την μετατροπή της στο ήπαρ από μη συζευγμένη σε συζευγμένη χολερυθρίνη. Οι ασθενείς με σύνδρομο Crigler-Najjar παρουσιάζουν συσσώρευση μη συζευγμένης χολερυθρίνης στο αίμα τους. Η επακόλουθη υπερχολερυθριναιμία μπορεί να προκαλέσει ίκτερο, βλάβες στον εγκέφαλο και το νευρικό ιστό, λήθαργο και υποτονία. Το σύνδρομο Crigler-Najjar διακρίνεται σε τύπου 1 που αποτελεί την πιο σοβαρή μορφή της νόσου και χαρακτηρίζεται από αυξημένη θνησιμότητα των πασχόντων στην παιδική ηλικία και σε τύπου 2, η οποία αποτελεί μία ηπιότερη μορφή της νόσου με την πλειοψηφία των προσβεβλημένων ατόμων να επιβιώνουν και στην ενήλικη ζωή.

Το σύνδρομο Crigler-Najjar οφείλεται σε μεταλλάξεις του γονιδίου UGT1A1, το οποίο κωδικοποιεί ένα ηπατικό ένζυμο που είναι υπεύθυνο  για την μετατροπή της χολερυθρίνης από μη συζευγμένη σε συζευγμένη, επιτρέποντας την απομάκρυνση της από τον οργανισμό. Η παρουσία μεταλλάξεων στο γονιδίου UGT1A1 προκαλεί τη βιοσύνθεση μη λειτουργικού ενζύμου (τύπος 1) ή μειωμένης λειτουργικότητας ενζύμου (τύπος 2) με αποτέλεσμα τη συσσώρευση μη συζευγμένης χολερυθρίνης στο αίμα και την εμφάνιση των συμπτωμάτων που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο Crigler-Najjar. Η νόσος παρουσιάζει αυτοσωματική υπολειπόμενη κληρονομικότητα, που σημαίνει ότι είναι απαραίτητη η παρουσία δύο μεταλλάξεων για την εκδήλωσή της.

Στο εργαστήριό μας παρέχεται η πλήρης αλληλούχιση του γονιδίου UGT1A1 χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της αλληλούχισης επόμενης γενιάς (Next-generation sequencing, NGS) για την ανίχνευση πιθανών παθολογικών μεταλλάξεων, οι οποίες έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση του συνδρόμου Crigler-Najjar.

Υλικό: Περιφερικό αίμα σε EDTA

Χρόνος απάντησης: 4 εβδομάδες