Η προοδευτική μυοκλονική επιληψία MELF ή ασθένεια Lafora είναι μια εγκεφαλική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αιφνίδια εκδήλωση προοδευτικής νευροεκφύλισης μεταξύ 8 και 18 ετών. Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν κεφαλαλγία, μυοκλονικούς σπασμούς, μυϊκή ακαμψία, γενικευμένες κρίσεις και οπτικές ψευδαισθήσεις, τα οποία με τη πάροδο του χρόνου παρουσιάζουν επιδείνωση. Στα συμπτώματα της ασθένειας περιλαμβάνονται: προοδευτική νοητική δυσλειτουργία, δυσαρθρία, κατάθλιψη, καθώς και προβλήματα συμπεριφοράς. Περίπου 10 χρόνια μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων, οι πάσχοντες αντιμετωπίζουν σχεδόν συνεχείς μυοκλονικούς σπασμούς, συχνές γενικευμένες κρίσεις ή και άνοια. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν μετά το πέρας της δεκαετίας.
Η ασθένεια Lafora παρουσιάζει αυτοσωματική υπολειπόμενη κληρονομικότητα, γεγονός που σημαίνει ότι είναι απαραίτητη η παρουσία μεταλλάξεων και στα δύο αλληλόμορφα για την εκδήλωση των συμπτωμάτων της. Προκαλείται κυρίως από μεταλλάξεις στο γονίδιο EPM2A, το οποίο κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη (laforin) διπλής ειδικότητας που υδρολύει υποστρώματα φωσφοτυροσίνης και φωσφοσερίνης/θρεονίνης, ενώ συμμετέχει και στο μεταβολισμό του γλυκογόνου. Η ανωτέρω πρωτεΐνη παίζει κρίσιμο ρόλο στην επιβίωση και καλή λειτουργία των νευρώνων του εγκεφάλου. Η παρουσία μεταλλάξεων στο γονίδιο EPM2A οδηγεί στη σύνθεση μη λειτουργικής πρωτεΐνης επηρεάζοντας το μεταβολισμό του γλυκογόνου. Αποτέλεσμα είναι η συσσώρευση μιας ανώμαλης μορφής γλυκογόνου στα κύτταρα προκαλώντας τον κυτταρικό θάνατο. Ιδιαίτερα επηρεάζονται οι νευρώνες με άμεσες συνέπειες στη λειτουργία του εγκεφάλου.
Μέθοδος
Στο εργαστήριό μας παρέχεται η πλήρης ανάλυση των γονιδίων EPM2A και NHLRC1 με τη χρήση της τεχνολογίας αλληλούχισης επόμενης γενιάς (Next-generation sequencing, NGS) με σκοπό την ανίχνευση πιθανών μεταλλάξεων που έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση μυοκλονικής επιληψίας MELF.
Υλικό: Περιφερικό αίμα σε EDTA
Χρόνος απάντησης: 4 εβδομάδες